برای داشتن لبخند زیبا و سلامت دهان و دندان، مرتب بودن دندان ها یک امر ضروری است. گاهی اوقات برای کسب نتیجه دلخواه باید همزمان از روش های درمانی مختلفی استفاده کرد. به عنوان مثال باید هم از درمان ارتودنسی استفاده کرد و هم کاشت ایمپلنت انجام داد، اما تعیین اولویت کاشت ایمپلنت یا قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی بسیار حائز اهمیت است.
روش درمانی کاشت ایمپلنت برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته استفاده می شود و درمان ارتودنسی نیز برای مرتب کردن دندان ها با استفاده از یک سری براکت های ثابت، متحرک و یا الاینرهای نامرئی انجام می گیرد. کاشت ایمپلنت در تهران و دیگر شهرها را می توان در طول دو جلسه انجام داد و سپس به مدت یک الی چند ماه نیاز است تا محل اتصال ایمپلنت به استخوان فک ترمیم پیداکرده و زخم ها بهبود پیدا کنند.
لزوم استفاده از ایمپلنت و ارتودنسی
هنگام مراجعه به متخصص برای تشخیص ناراحتی های دهان و دندان در ابتدا تصاویر رادیولوژی از دندان های بیمار و فک وی گرفته می شود و سپس متخصص به بیمار پیشنهاد می کند که در صورت نیاز قبل، یا بعد و یا در طول مدت درمان ارتودنسی، کاشت ایمپلنت نیز انجام دهد. این مسئله خصوصاً زمانی توصیه می شود که برای انجام ارتودنسی برخی از دندان های بیمار کشیده شوند. پس از پایان ارتودنسی ممکن است بخشی از فضای فک بیمار خالی باقی بماند. در این صورت چنانچه در فضای خالی کاشت ایمپلنت انجام نشود، دندان ها مجدداً پس از مدتی حرکت کرده و نتایج ارتودنسی از بین خواهند رفت.
اکنون که اهمیت انجام کاشت ایمپلنت و درمان ارتودنسی به صورت همزمان و یا با کمی تاخیر را درک کردید باید به دنبال اولویت بندی این روش های درمانی بود. به طور کلی ایمپلنت های دندانی می توانند قبل، بعد و یا در طول مدت درمان ارتودنسی کاشته شوند. در ادامه هر یک از این موارد به صورت جزئی تر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
کاشت ایمپلنت پس از انجام ارتودنسی
با توجه به اینکه ایمپلنت ها در واقع دندان های مصنوعی ثابتی هستند که با استفاده از پایه های ویژه ای از جنس تیتانیوم به داخل فک اتصال می یابند، بنابراین در بیشتر مواقع به افراد توصیه می شود در ابتدا تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند تا دندان ها به سمت موقعیت مطلوب خود حرکت کنند و سپس فضای خالی دندان ها با استفاده از کاشت ایمپلنت پر شود.
کاشت ایمپلنت قبل از انجام ارتودنسی
با این حال جالب است توجه داشته باشید گاهی اوقات بنا به تشخیص متخصص ارتودنسی باید کاشت ایمپلنت قبل از انجام ارتودنسی صورت بگیرد. این مسئله زمانی اتفاق می افتد که بخشی از فک بیمار درگیر درمان ارتودنسی نشود و یا تعداد دندان های موجود در دهان بیمار برای نگه داشتن براکت های ارتودنسی و فضانگهدارها کافی نباشند. بنابراین از کاشت ایمپلنت به منظور ایجاد پایه و تکیه گاهی برای نگه داشتن براکت های دندانی استفاده می شود.
به طور کلی این شرایط را می توان به دو حالت تقسیم بندی کرد: یکی زمانی که در کنار فضای خالی دندان از دست رفته، سایر دندان ها به صورت مرتب قرار گرفته باشند و نیازی به اتصال براکت و قرارگرفتن تحت درمان ارتودنسی نداشته باشند و دیگری زمانی که از ایمپلنت دندان به عنوان تکیه گاه برای نصب و قرارگیری براکت های ارتودنسی استفاده شود.
انجام همزمان کاشت ایمپلنت و ارتودنسی
متخصصین ایمپلنت و ارتودنسی در طول درمان کلیه تغییرات دهان و دندان بیمار را مورد بررسی قرار می دهند و در صورت نیاز با همکاری یکدیگر می توانند در شرایط خاصی در طول درمان ارتودنسی اقدام به کاشت ایمپلنت برای بیمار خود کنند.
توجه داشته باشید در میان سه حالتی که در بالا به آن ها اشاره شد، بیشتر اوقات کاشت ایمپلنت پس از انجام ارتودنسی صورت می گیرد و این زمان برای انجام ارتودنسی متداول تر است با این وجود کاشت ایمپلنت در هر یک از این زمان ها نیازمند تجربه و تبحر کافی متخصصین ایمپلنت و ارتودنسی خواهد بود.
چه زمانی برای کاشت ایمپلنت های دندانی خیلی دیر است؟
برخی از دندانپزشکان به شما خواهند گفت که هیچ وقت برای کاشت ایمپلنت های دندانی دیر نیست، اما همیشه اینطور نیست- این بیشتر راهی برای ایجاد انگیزه در بیماران برای جایگزینی دندان های خود است، و حداقل در نظر گرفتن ایمپلنت است.
بیایید نگاهی به مواردی بیندازیم که ایمپلنت ممکن است دیگر یک گزینه ممکن نباشد.
تحلیل بیش از حد استخوان
یکی از نقاط ضعف ایمپلنت های دندانی این است که برای دریافت آنها باید استخوان فک محکمی داشته باشید. وقتی مدت زمان طولانی را بدون دندان سپری می کنید، استخوان فک شما شروع به از دست دادن تراکم خود می کند. این تا حدی به این دلیل است که ریشه های دندان ها به تغذیه و تثبیت استخوان اطراف کمک می کنند.
هر چه مدت زمان بیشتری ریشه دندان وجود نداشته باشد، استخوان بیشتری از دست می رود. متأسفانه، مقدار زیادی از تحلیل استخوان در چند سال نخست بعد از دست دادن دندان رخ می دهد.
در حالی که پیوند استخوان می تواند به تقویت استخوان فک شما کمک کند، مواردی وجود دارند که استخوان آنقدر از دست می رود که حتی پیوند استخوان نیز نمی تواند مفید باشد.
در این صورت، برای کاشت ایمپلنت دندان خیلی دیر خواهد بود، و باید گزینه های دیگر خود را در نظر بگیرید.
سالمندان مبتلا به بیماری مزمن
افراد مسنی که تعدادی از دندان های خود را از دست داده اند، گزینه هایی عالی برای دریافت ایمپلنت های دندانی هستند، بویژه اگر آنها روتین های بهداشتی خوبی داشته باشند. اما، جراحان دهان معمولاً ایمپلنت های دندانی را برای بیماران بالای ۸۵ سال توصیه نخواهند کرد.
به همین دلیل افراد مسنی که بیماری های مزمن بیشتری دارند، که باعث می شود بهبودی بدن و دهان پس از جراحی دشوارتر شود، و یکی از معایب ایمپلنت های دندانی این است که آنها به زمان زیادی برای بهبودی نیاز دارند.
روند بهبود با تأخیر به این معنا است که دریافت ایمپلنت های دندانی چندان بی خطر نیست. نکته دیگری که باید مد نظر قرار داد این است که ایمپلنت ها به گونه ای ساخته شده اند که چندین دهه دوام بیاورند، و بنابراین، گرچه خوشحال کننده ترین چیز نیست که به آن اشاره کنیم، افراد بالای ۸۵ سال ممکن است به چنین راه حل طولانی مدتی نیاز نداشته باشند.
اما اگر بالای ۸۵ سال هستید، از سلامتی خوبی برخوردار هستید، بدون هیچ گونه بیماری مزمنی، و می خواهید ایمپلنت های دندانی را دریافت کنید، دندانپزشک شما ممکن است این روش را به خوبی به شما توصیه کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ایمپلنت دندان و دیگر روش های درمان دندانپزشکی میتوانید اینجا کلیک کرده و با مراجعه به سایت دکتر عباس گشاده رو متخصص کاشت ایمپلنت از مشاوره های تخصصی رایگان و آنلاین ایشان نیز استفاده کنید.
