یکی از راهبردهای رساندن مواد ژنتیکی به بدن، به عنوان راهی برای ترمیم عضله قلب آسیبدیده پس از حمله قلبی آزمایش میشود.
واکسنهای کووید ۱۹ مبتنی بر آرانای پیامرسان، از نانوذرات لیپیدی که قطرات ریز چربی هستند، برای رساندن آرانای پیامرسان به سلولهای بدن استفاده میکنند. آرانای پیامرسان به سلولها دستور میدهد که یک پروتئین خوشهای ساختگی روی سطح خود بسازند تا از پروتئین موجود در ویروس عامل کووید ۱۹ تقلید کنند. سپس، بدن با ایجاد پادتنهایی که در صورت ابتلای شخص به ویروس مورد استفاده قرار میگیرند، پاسخ ایمنی را ایجاد میکند.
درمان حمله قلبی با واکسن کووید ۱۹
در این پژوهش که در “مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت” (UMCU) هلند انجام شده است، روش مشابهی برای انتقال آرانای پیامرسان استفاده شد. با وجود این، به جای هدف گرفتن واکنش ایمنی، هدف نهایی پژوهشگران این است که به سلولهای قلب آموزش دهند تا خود را پس از حمله قلبی ترمیم کنند.
این پژوهش برای تعیین این که آیا آرانای پیامرسان میتواند با موفقیت به صورت نانوذرات لیپیدی به عضله قلب انتقال داده شود یا خیر، انجام شد. پژوهشگران طی عمل جراحی باز قفسه سینه، فرمولهای مختلفی را به دیواره بطن چپ قلب موش تزریق کردند. ۲۴ ساعت پس از تجویز، محل انتقال آرانای پیامرسان مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهشگران دریافتند که ۲۴ ساعت پس از تزریق، آرانای پیامرسان با موفقیت به سلولهای قلب رسیده است. با وجود این، به رغم تزریق آرانای پیامرسان به قلب، بالاترین میزان آن در سلولهای کبد و طحال یافت شد.
دکتر “کلارا لابونیا” (Clara Labonia)، از پژوهشگران این پروژه گفت: انتظار میرفت که بیان زیادی در کبد وجود داشته باشد؛ زیرا کبد، نانوذرات لیپید را متابولیزه میکند. با وجود این، دیدن این که آرانای پیامرسان در بافت قلب وجود دارد، دلگرمکننده بود. زیرا بدان معنا است که نانوذرات لیپیدی میتوانند به عنوان سیستمهای تحویل آرانای پیامرسان برای درمان عمل کنند.
وی افزود: گام بعدی این پژوهش، آزمایش فرمولهای بیشتر و انتخاب فرمولهایی است که بافت قلب را به صورت کارآمدتر هدف قرار میدهند. سپس، ما ارزیابی خواهیم کرد که آیا انتقال آرانای پیامرسان به موشهای مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب، اثر درمانی دارد یا خیر.